Działalności antywojenne i pacyfistyczne

Chronologia życia Hansa Paasche ze szczególnym zaznaczeniem jego działalności antywojennej i pacyfistycznej oraz publikacji z tego zakresu

Hans Paasche: 03.04.1881 – 21.05.1920

1899	– Hans wstępuje do Akademii Marynarki Wojennej w wieku 18 lat – Wpływy Moryca von Egidy; syn Moryca von Egidy był oficerem, przełożonym Hansa
1901	– W wieku 20 lat Hans zostaje oficerem marynarki
1904	– Wyjeżdża do Afryki, by służyć jako oficer nawigator na okręcie wojennym „Bussard”, maj – Z łatwością przyswaja sobie język Kiswahili i Gnoma oraz tradycyjny taniec Suahili – Pionierskie prace w dziedzinie fotografii zwierząt (z bliskiej odległości)
1905	– Powołanie na oficera dowodzącego nad rzeką Rufiji, 11 września- Sześć miesięcy strasznych doświadczeń wojennych, sierpień 1905 – luty 1906 – Rozczarowanie wojną, stłumienie powstania miejscowej ludności – Podjęcie decyzji o odrzuceniu kary śmierci – Początek intensywnego kontaktu z Afryką, 1904-06
1906	– Powrót do Niemiec jako starszy kapitan, jesień
1907	– Ksiązka o Afryce z jego fotografiami, „W świetle poranku”[1]
1908	– Popiera reformy i zostaje wydawcą pisma „Abstynencja”[2] – 19 grudnia ślub z Ellen Witting
1909	– Występuje z Marynarki – Podróż poślubna do Afryki, listopad 1909 – sierpień 1910
1910	– Ellen Paasche jest pierwszą Europejką u źródeł Nilu, czerwiec
1912	– Współwydawca reformatorskiego czasopisma, „Awangarda”[3], styczeń 1912 – marzec 1916
1913	– Pierwsza publikacja epistolarnej satyry „Lukanga Mukara” w czasopiśmie „Awangarda”, maj – Hans popiera publicznie organizacje pacyfistyczne, 1913 i wcześniej – Dalsze listy satyryczne od Lukangi Mukary, w sumie 6 – Idealistyczny Zjazd Niemieckiej Młodzieży, Hoher Meissner, 12 października
1914	– Powrót do Marynarki, dowództwo odległej latarni morskiej, sierpień – Wykłady dla marynarzy o abstynencji i pokoju; pojednanie między Hansem i marynarzami – Śmierć brata Ellen na froncie Belgijskim wśród niemieckich zbrodni wojennych, jesień
1915	– Przeniesienie do Wilhelmshaven, otwarte poparcie pacyfizmu, czerwiec – Ellen piszę o pokoju i o szczególnej odpowiedzialności kobiet w tym zakresie, listopad – Hans odmawia uczestnictwu w sądzie honorowym przeciw antymilitarystycznemu marynarzowi, grudzień
1916	– Wydalenie z Marynarki, 31 stycznia- Powraca do Zacisza, pracuje nad nowelą – Organizuje pierwszą kampanię kartek pocztowych podpisanych jego imieniem, w której wyjaśnia, dlaczego przeciwstawia się wojnie, luty – Opublikowuje antywojenną i patriotyczną nowele „Żołnierz legii cudzoziemskiej – Kirsch”[4] – Wstąpienie do zakazanego „Zjednoczenia Nowa Ojczyzna”[5] (założonego w listopadzie 1914), wiosna; tajne spotkania związku odbywają się w mieszkaniu teścia – Współzakłada „Ośrodek Prawa Międzynarodowego”[6], lato – Wybór do zarządu „Ośrodka prawa międzynarodowego”, 2 grudnia – Całkowite oziębienie stosunków z rodzicami
1917	– Gościnne potraktowanie francuskich jeńców wojennych w Zaciszu- Rozpoczyna kampanie kartek pocztowych i pamfletów wypowiadających się przeciw wojnie, kwiecień; starannie przygotowuje tą kampanie, powstaje około 80 różnych składów kartek pokojowych – Obchody francuskiego święta narodowego (14 lipca, zdobycia Bastylii) w jego majątku, wywieszenie francuskiej flagi i odegranie Marsylianki- Wzywa przez kolejną kampanie kartek pocztowych do strajku powszechnego w dniu 15 października – Niemiecki wywiad dociera do struktur serwisu kurierskiego ruchu oporu, sierpień – Zdaniem dowództwa armii, pisma są „pacyfistyczne i zdradzieckie”, sierpień- Policja dokonuje rewizji majątku w Zaciszu i zabezpiecza obciążające materiały, 2 październik – Hans Paasche zostaje aresztowany z powodu zdrady stanu i kraju, 20 październik
1918	– Śledztwo; Hans zostaje skierowany na odział dla umysłowo chorych w wiezieniu Berlin-Moabit, „Przetrzymanie w areszcie wojskowym”, 24 lipca – Fala rewolucyjna ogarnia Berlin, Hans zostaje uwolniony, 9 listopada – Eskorta do Reichstagu, skok na stół, wypowiedź przed Radami Robotniczymi i Żołnierskimi: „Nazywam się Paasche, byłem oficerem marynarki a jestem teraz rewolucjonistą!” – Spór z cesarzową Augustą, kompromitacja cesarzowej, 19 listopada – Członkowstwo w Komitecie egzekucyjnym Rządu Rewolucyjnego, 18 listopad – Obejmuje odpowiedzialność za warunki kapitulacji
1919	– Śmierć żony Ellen w wieku dwudziestu dziewięciu lat, 8 grudnia – Hans bierze udział w kondukcie żałobnym z okazji śmierci Karola Liebknechta i Róży Luksemburg w Berlinie, styczeń – Pismo „Moja współwina w wojnie światowej”[7], styczeń – Ukazuje się „Utracona Afryka”[8], grudzień
1920	– Zabójstwo Hansa w okolicach Zacisza przez ochotniczy korpus oficerski, 21 maja- Zastrzelenie Hansa Paasche wywołuje poruszenie w całych Niemczech – Artykuł o śmierci Hansa Paasche w „New York Times”, 26 maja
1921	– Okazuje się ocenzurowany podczas pierwszej wojny światowej „Lukanga Mukara” w formie książkowej
1922	– W legendzie o „Parsifalu” w utworze Gerharta Hauptmanna pod tytułem „Till Eulenspiegel” Hans Paasche zostaje przedstawiony jako ranny król rybaków Amfortas
1927	– Hans Paasche jako bohater w dramacie „Brygada Hund”[9] Friedricha Wolfa, kwiecień
	– Miejsce pamięci ku czci ofiar Republiki Weimarskiej w Berlinie Wschodnim (NRD), wśród ofiar wymieniony jest Hans Paasche.

---

[1] Tytuł w języku niemieckim: Im Morgenlicht
[2] Tytuł w języku niemieckim: Die Abstinenz
[3] Tytuł w języku niemieckim: Der Vortrupp
[4] Tytuł w języku niemieckim: Fremdenlegionär Kirsch
[5] Nazwa organizacji w języku niemieckim: Bund Neues Vaterland
[6] Nazwa organizacji w języku niemieckim: Zentralstelle Völkerrecht
[7] Tytuł w języku niemieckim: Meine Mitschuld am Weltkirege
[8] Tytuł w języku niemieckim: Das Verlorene Afrika
[9] Tytuł w języku niemieckim: Kolonne Hund